Hoe doe jij dat? Het nieuwe normaal?

Het nieuwe normaal. Ik hoor het veel in deze tijden van Corona. Het voelt niet als normaal, het voelt als abnormaal. En dat is het ook natuurlijk.

Hetzelfde kom je tegen als je lange tijd jezelf over de kop hebt gewerkt. Als je op dat punt bent aangekomen dat je jezelf lusteloos op de bank terugvindt. Moe. Uitgeput.

Je lijf en je geest geven schreeuwend aan dat het niet meer kan zoals het ging. Maar de interne rusteloosheid blijft de boventoon voeren, wat je ook probeert.

Je hoofd maakt het je lastig in dit nieuwe abnormaal, want wat moet je nu doén?

Niks lijkt te lukken. Alles is ingewikkeld en moeilijk. Of het nou gaat om wat je op je boterham wilt smeren, tot een kleinigheidje wat je nog had willen regelen. Besluiten nemen, in actie komen, het blijkt ontzettend ingewikkeld. Het lukt maar niet.

En bovendien… Wát moet je dan eigenlijk gaan doen?  

We weten helemaal niet wat we willen.

Daarom houden we zo graag vast aan onze bekende overtuigingen, onze normen en waarden. Vaak al gevormd in onze jonge jaren.

Die zeggen ons wel wat we moeten doen.

• Je moet hard werken, want dan kom je ergens.
• Je moet wel laten zien wat je kan, anders neemt niemand je serieus.
• Afzien is goed, dat getuigt van wilskracht.
• Succes is een keuze en falen ook. Kom op, even doorzetten!  

Totdat je vastloopt of tot de conclusie komt dat je gekke Henkie niet bent.Jij wilt het anders. Klaar er mee! 

• Niet meer racen en rennen.
• Geen druk voelen.
• Niet non-stop met werk bezig zijn.
• Niet avonden Netflixen of youtube kijken.
• Niet naar die stapel verjaardagen van je enorme familie of kennissenkring.
• Geen erwtensoep meer eten.
• Niet meer doorwerken als je migraine hebt.
• Ook graag even geen ingewikkelde beslissingen nemen. Of eenvoudige beslissingen die plotseling complex lijken.

Je wilt een nieuw normaal, maar ondertussen voelt het als abnormaal.

Want je weet nu wat je niet meer wilt. Maarreh…. wat wil je dan eigenlijk wel? Dat blijkt een veel lastigere vraag.

Welkom in het nieuwe abnormaal. Je hebt geen idee wat je moet doen en hoe je je leven weer onder controle krijgt. Net als leven in de corona-wereld. Het voelt abnormaal.
En…. dat is het ook.

Wat te doen?

Eigenlijk is het simpel. Ga ontdekken wat je wél wilt. Ga je eigen normaal opbouwen. En ga vanuit daar je leven leiden.

Dit ongemak - wat je nu voelt- hoort erbij. Dat zegt je dat je middenin een transformatieproces zit.  

Buiten je comfort-zone begint het leren. Nou, je bent buiten je comfort-zone aangekomen! Dát is de moeizaamheid die je nu ervaart.

Vergeet niet, dat veel mensen zich precies om deze reden over de kop werken. Het geeft houvast, identiteit en het houdt je weg bij die dingen waar je liever niet naar kijkt. Omdat ze te groot zijn. Te confronterend. Te pijnlijk ook.

Hard werken, voldoen aan normen die je ooit hebt omarmd geven koers en houvast.

Een soort van controle. Op het moment dat dat wegvalt is er vooral… onrust.

Er is geen stappenplan uit deze onrust. Want je staat aan de voet van de transitie naar het nieuwe normaal. Jouw nieuw normaal. En hoe die eruitziet ligt nog open, je mag het helemaal zelf gaan invullen.

Niet makkelijk. Maar wel nodig.

Van het nieuwe abnormaal toegroeien naar jouw nieuwe normaal.

Je doet het in kleine stukjes tegelijk. Het betekent dat je zult gaan moeten voelen. Voelen waar je al die tijd zo hard voor weg bent gerend. Voelen waar je eigen grenzen zitten. Voelen waar je naar verlangt. Voelen wat je lichaam wil. Waar je geest naar hunkert. En loslaten wat je dacht wat normaal was.

Het kan. En jij kan het ook!
Maar dat betekent niet dat je het helemaal in je eentje hoeft te doen!

Wil jij uit het nieuwe abnormaal stappen?

Ik help je graag! Mail me, dan verkennen we samen welke stappen voor jou goed zijn om te zetten. Enneh… dit gesprek is vrijblijvend, je zit nergens aan vast.

Spreek ik je snel?  

Groet,
Marijke