In de worsteling ligt een cadeau verborgen

We houden niet van worstelingen. Ik niet in elk geval, en ik denk jij ook niet.

We willen gewoon dat alles soepel verloopt, dat we precies weten wat we moeten doen, en fluitend door het leven gaan.

Nou ja, een klein beetje worstelen mag wel. Maar vooral niet te veel en niet te lang.
Want we willen vooral weten wat we moeten doén!

Als we tegen dingen aanlopen, ervaren we ongemak. En ongemak willen we uit de weg ruimen. Het is een horde die we moeten overkomen. Die ons weghoudt van simpelweg gelukkig zijn.

Dat kan ons eigen ongemak zijn, maar ook het ongemak van een ander.
Van die vriendin die maar depressief in rondjes blijft draaien. Van je broer, die keer op keer zijn hoofd blijft stoten in dezelfde ongelukkige keuzes in zijn leven. Van je leidinggevende die maar niet ziet wat je echt nodig hebt. Zijn met andermans ongemak is ook heel lastig. Het maakt ons ook ongemakkelijk.

Op zulke momenten geven we graag adviezen aan anderen:

• Die vriendin moet gaan wandelen! Dan komt ze buiten, snuift ze natuur op en doorbreekt ze haar passiviteit! Dat zou haar helpen!
• Die broer moet echt eens wat beter gaan nadenken en minder risico’s gaan nemen, dan loopt zijn leven een stuk vloeiender.
• En die leidinggevende moet eens van zijn ego-trip afstappen en gaan luisteren naar zijn teamleden. Dan wordt het allemaal een stuk makkelijker op het werk.

En ikzelf? Ik moet meer….. Vul maar in.
Gezonder eten. Minder uitstelgedrag vertonen. Slimmer zijn. Betere oplossingen verzinnen. Vaker mediteren. Betere focus pakken.

Met iets DOEN kunnen we weg van dat ongemakkelijke gevoel van worstelen.
Van het niet weten wat we moeten doen. Ons overweldigd voelen of koersloos voelen. Van onzekerheid en misschien wel van onrust.

Maar worsteling is je vriend.
In de worsteling zit een cadeau verpakt.
En in plaats van er zo snel mogelijk van weg te gaan, ligt er een kans om het cadeau uit te pakken en erop te reflecteren.

Worsteling is je vriend

Ik zie worsteling als correctieve feedback van het leven.
Of van het universum. Of van een andere grote kracht, afhankelijk van wat je gelooft.

Correctieve feedback, dat er een koerswijziging mag plaatsvinden. Je op de verkeerde weg bent. Of dat je vaardigheden mag ontwikkelen die je nu nog niet hebt. Of dat je iets hebt te leren over jezelf.

Zolang we er vooral op gericht zijn het ongemak zo snel mogelijk weg te nemen, verliezen we de kans om te reflecteren en te groeien.

We stappen dan zo snel mogelijk in DOE energie. Wat kan je doen om zo snel mogelijk bij dit ongemak weg te komen?

Maar het is juist introspectie wat je nodig hebt op zo’n moment.
Het naar binnen kijken. Wat zegt me dit? Wat heb ik hier te leren? Zolang je in je DOE energie stapt, blijf je weg van naar binnen kijken. Doen is gericht op actie, op de buitenwereld. Introspectie gaat over voelen, het ongemak verkennen, contact maken met je intuïtie in plaats van met je analytische deel van je brein.

Worstelingen horen bij het leven. Het is een cadeau, het leert je wat.
En het wijst je vaak de weg. JOUW weg. Niet die van een ander, maar van jou. Het helpt je aan het roer te staan van JOUW leven.

Het doel van het leven is niet om je non-stop gelukkig te voelen. Het is om te leren, te groeien, en een zinvolle bijdrage te leveren. Dan zal je gelukkige momenten ervaren. Het gevoel hebben dat het zin heeft wat je doet. Dat jij ertoe doet.

Dus vind je jezelf terug in je fixing mode? In steeds maar het gevoel willen hebben dat alles onder controle is? Niet kunnen zijn met het ongemak dat iets niet lukt, of je iets niet al weet?

Weet dan dat je een kans mist om te groeien en te leren als mens, in je werk, of in je relaties.

Worsteling is je vriend.
In de worsteling ligt een cadeau verborgen.

Pak je het uit? Of gooi je het weg?

Wat doe jij?